Zmiana postrzegania samego siebie nie jest zadaniem łatwym. Wiem z własnego doświadczenia, jaki to trudny a często i bolesny proces. Jednak nagroda jaka czeka na końcu, warta jest tego trudu. W efekcie otrzymujesz spójność wewnętrzną, poczucie sprawczości i siłę do podejmowania decyzji i działania w zgodzie ze sobą. Brzmi zachęcająco?
2. Nie porównuj się z innymi.
Kiedy rodzice mówią do dziecka „zobacz jak ten chłopiec ładnie jeździ na rowerze. Nie mazgai się tylko dzielnie zasuwa do przodu” chcą w ten sposób zmotywować swoją pociechę i/lub skłonić do pożądanego przez nich zachowania. Później rodzicom zaczynają wtórować nauczyciele „Marysia jest taka grzeczna i zawsze przygotowana do lekcji, a ty jesteś nieuk.” W końcu sami przejmujemy tą retorykę i zaczynamy porównywać się do innych, zwykle na korzyść tych innych. Proces ten często trwa całe życie i jest powodem wielu frustracji i kompleksów.
Porównywanie może przyjąć także kierunek odwrotny, jednak skutki są równie opłakane. Chwalenie i wznoszenie na piedestał może okazać się równie destrukcyjne i prowadzące do rozczarowań. Ludzie, którzy byli ciągle stawiani jako przykład gorzej znoszą krytykę, stają się mniej chętni do podejmowania ryzyka w obawie przed porażką, boją się pytać i przyznać do niewiedzy, żeby „nie wyjść na głupka”. Często nie wykorzystują swojego potencjału, są bardziej zasadniczy i skłonni do negatywnych opinii o innych.
A przecież każdy z nas jest inny, ma inne predyspozycje i zdolności. Dysponujemy różnymi rodzajami inteligencji, dzięki czemu pewne rzeczy przychodzą nam łatwiej, a inne stanowią wyzwanie. Tematowi inteligencji wielorakiej i poznawania mocnych stron poświęcę osobny post. Ważne teraz, aby uświadomić sobie, że wszyscy jesteśmy inni i każdy z nas ma wiele do zaoferowania. (ciąg dalszy nastąpi…)
